Wielu z nas, zastanawia się czy należy udzielać pomocy ludziom którzy tej pomocy nie chcą? Hipotetycznie istnieją regulacje prawne, dzięki którym można w skrajnym przypadku zmusić kogoś do leczenia odwykowego, ale czy taka terapia jest skuteczna?
Jak wygląda taki proces? Na początku specjalna komisja rozpoznaje sprawę, sprawdza czy osoba, którą obejmuje postępowanie doprowadza do rozkładu życia rodzinnego, demoralizacji niepełnoletnich, unika pracy albo regularnie zakłóca porządek publiczny. Jeżeli ustalenia komisji w zakresie przynajmniej jednej z tych sytuacji będą potwierdzające, wówczas taką osoba zostaje skierowana na badanie przez biegłego, który wydaje opinie w przedmiocie uzależnienia i wskazuje odpowiedni rodzaj zakładu leczniczego. Przymusowe doprowadzenie na leczenie odwykowe alkoholizmu, może zostać narzucone również wskutek nieusprawiedliwionego niestawienia się na rozprawę. Najczęściej do rozpoczęcia postępowania przez komisją, a później przed sądem dochodzi dzięki staraniom podejmowanym przez rodzinę osoby uzależnionej. Niestety prawo nie daje im statusu strony w procesie sądowym.
Początek leczenia odwykowego, następuje w wyniku wezwania sądu do dobrowolnego stawienia się na terapii. Gdy dana osoba nie zastosuje się do tego zarządza się przymusowe doprowadzenie przez organ Policji. Jeśli leczenie przebiega w zakładzie zamkniętym, pacjent objęty obowiązkiem leczenia w żadnym wypadku nie może opuszczać terenu zakładu bez zgody kierownika zakładu, a jeżeli nie zastosuje się do tego obowiązku, wtedy sąd zarządza przymusowe jej doprowadzenie z powrotem do zakładu.
Występuje oczywiście możliwość czynnego i samodzielnego zainicjowania postępowania sądowego o wyrażenie przez sąd zgody na skierowanie alkoholika na przymusowe leczenie odwykowe alkoholizmu i uczestniczenia w tym postępowaniu w charakterze strony postępowania, ale uprzednio należy przeprowadzić czynności mające na celu ubezwłasnowolnienia osoby uzależnionej od alkoholu i podjąć się obowiązków jej opiekuna
